De piano en vleugel zoals wij die nu kennen, zijn niet zomaar ontstaan. Ze zijn het resultaat van een lange ontwikkeling en hebben elementen overgenomen van andere instrumenten die vandaag de dag ook nog bestaan. Dankzij die combinatie van sterke eigenschappen heeft de moderne piano zijn enorme toonbereik en dynamiek — eigenlijk een klein orkest op zichzelf. Je kunt hem solo spelen, maar ook prachtig laten samensmelten met andere instrumenten, in een orkest of ensemble.

In de techniek van de piano zie je invloeden terug van verschillende voorlopers. Het idee van dikke, lange snaren voor lage tonen en dunne, korte snaren voor hoge tonen komt van de harp. Het principe van een hamertje dat tegen een snaar slaat, waarbij de klank via een zangbodem voller en draagkrachtiger wordt, stamt af van het cimbaal. En de veelzijdigheid van een toetsenbord, waarmee je tegelijkertijd veel tonen en nuances kunt laten horen, is geïnspireerd op het klavecimbel.